Twijfel

De zwangere vrouw die in een van de tenten op de ziekenhuis compound verblijft is nog niet bevallen. Ze is bij ons omdat ze alle drie de voorgaande zwangerschappen haar kinderen tijdens de bevalling verloren heeft. Drie keer een stuitbevalling in de bush. Dit keer wordt het bij de eerste de beste wee een keizersnede.

Er begint nu alleen een klein probleempje te ontstaan. Binnen een paar dagen moet de gynaecoloog voor een aantal weken naar Engeland en dan is er geen dokter om de keizersnede te verrichten. We weten niet precies hoe ver de vrouw zwanger is en het is misschien niet zo´n goed idee om het kind nu geboren te laten worden. Het zou wel eens te vroeg kunnen zijn voor het kind en omdat we geen kinderarts hebben voor een optimale opvang, kan het wel eens slecht aflopen.

Na veel wikken en wegen hebben we bedacht dat we op de dag van het vertrek van de gynaecoloog de vrouw naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis sturen waar ter zijner tijd een keizersnede kan worden verricht. Het ziekenhuis ligt op zo´n vier tot zes uur rijden. Insturen op het moment dat de vrouw weeën krijgt betekent waarschijnlijk dat ze onderweg bevalt, geen optie dus.

Op zondagochtend, de dag voor vertrek, bespreken we het plan met de vrouw. Na lang praten geeft de vrouw aan dat ze niet naar het andere ziekenhuis kan gaan omdat ze daar geen geld voor heeft. Wat nu? De vrouw bij ons vaginaal laten bevallen zonder gynaecoloog zien we totaal niet zitten. We laten de vrouw nogmaals op de onderzoeksbank plaatsnemen en kijken nog eens goed naar haar buik. We schatten dat ze ongeveer 36 weken zwanger is. Het zou iets meer maar ook iets minder kunnen zijn. Dan besluiten we uit alle slechte opties de minst slechte voor te stellen. Vandaag de keizersnede verrichten en hopen en hard bidden dat het kind ver genoeg ontwikkeld is om het leven buiten de baarmoeder aan te kunnen. De vrouw wil het eerst bespreken met haar familie. We dachten dat de familie in de bush was maar op dit soort momenten blijken er altijd allerlei familieleden in de buurt te zijn. Na een paar uur komt de vrouw terug en geeft aan dat de familie het er niet over eens is maar dat het merendeel akkoord gaat met een keizersnede.

En zo staan we op zondagavond in de operatiekamer. Zodra de baarmoeder open is en we de billen van het kind zien verschijnen weten we genoeg. Dit kind is groot genoeg. Met enige moeite wordt er een prachtig meisje van maar liefst 6 pond geboren.

Dit was een goede beslissing.