dinsdag 14 september 2010

Typical Ethiopië

De Ethiopiërs houden ervan om altijd iedereen maximaal te begroeten. Als je iemand vijf keer per dag tegen komt dan geef je diegene vijf keer per dag een hand en een schouderklop en vraag je evenzoveel keer hoe het met iemand gaat. En het gaat altijd goed met iedereen.
Bij het leren van de eerste woorden Amhaars begreep ik in het begin niet zo goed de wijze van begroeting. Er zijn meerdere woorden die je kan gebruiken om te vragen hoe het gaat, welke moest ik dan wanneer gebruiken. Je gebruikt ze gewoon allemaal! De korte afstand naar het ziekenhuis kan zo best even duren als je veel bekenden tegenkomt...en eigenlijk kent iedereen ons dus je kan wel inschatten hoe het gaat. Erg gezellig allemaal.

Daarnaast kijken mensen hier enorm naar elkaar om. Wij als Nederlanders kunnen daar nog wel wat van leren! Als je ook maar een klein beetje ziekelijk oogt wordt er uitgebreid aandacht aan besteed.
Ik had een klein griepje, koortsig en snot verkouden. En dat in dit klimaat. Binnen no time wist iedereen dit en alle huis(hut)/tuin en keuken(vuurtjes) tips kwamen voorbij. Vooral veel warme dranken drinken en stomen. Verder moest ik maar veel warme kleren aantrekken en vooral binnen blijven en rusten. Dr. Frits vond dat ik de volgende ochtend moest uitslapen en de ochtendoverdracht voorbij moest laten gaan.
Nu houd ik wel van uitslapen en het leek me dan ook heerlijk. En zo sliep ik die nacht super slecht en was ik om half negen klaarwakker, helaas. Toen ik twee grote beesten in mn klamboe zag zitten wist ik niet hoe snel ik uit die tent moest zien te komen. Dan maar een verkwikkende douche. Jammer het water was op. Geen douche en geen kopje thee. En zo zat ik vroeg in de ochtend met het opgedroogde snot tegen mijn hoofd geplakt, voor mijn huisje in de zon, te genieten van een glaasje oplosmelk. Ik probeerde krampachtig niet aan mijn benen te krabben, maar wat jeuken al die vlooienbeten verschrikkelijk.

Een van de jongens van de compound liep langs en voelde eens uitgebreid aan mn gezicht en constateerde dat ik al veel minder gloeide dan de vorige dag.
's Middags ging ik even op de afdeling kijken en bezorgd vroeg iedereen hoe het met mijn verkoudheid ging. Hoe zouden ze reageren als ik eens echt ziek ben...

2 opmerkingen:

  1. Hi Daphne, Geweldig om al je verhalen te lezen. Heel herkenbaar, wat een verschil he met de NDLandse verloskunde! Heel veel succes en ik hoop dat je veel voor de mensen daar kan betekenen. Lieve groet Aarda

    BeantwoordenVerwijderen
  2. leuk om te lezen Daphne. Je krijgt, door je verhalen steeds meer het idee hoe het er aan toe gaat. Heel anders dan in NL. Groeten is leuk maar niet 10 keer in een minuut. En al die beestjes.......doe je nog wel een oog dicht. Beterschap en tot mijn volgende reactie.
    L-Gr, Mark

    BeantwoordenVerwijderen