Toen Daphne besloten had naar Ethiopië te gaan, hebben wij vrij snel besloten bij haar langs te gaan. Zo'n kans krijg je niet snel weer. En wij waren heel benieuwd hoe het er nu echt uit zag. Een gynaecoloog uit Harderwijk, Marja, heeft zich bij ons aangesloten en zo gingen we met z'n drieën op pad.
Aangekomen op Bahar Dar zou Daphne ons ophalen met de ziekenhuis auto. Dit liep iets anders aangezien de auto 2 lekke banden had. Onze eerste kennismaking met Ethiopië. Maar Daphne had geregeld dat we door een arts die toevallig in Bahar Dar was opgehaald zouden worden. Zo gezegd, zo gedaan, maar ... de arts kwam lopend. En wat moet je dan met al je koffers. De enige taxi die er nog stond zag er niet heel goed uit. De chauffeur sloot net de motorkap en zou ons wel brengen. De grote vraag was of onze koffers er wel inpasten en daarna wij nog. Maar het lukte en we gingen op weg. Na 500m werd ons vermoeden dat het geen goed idee was bevestigd. De auto begaf het. De chauffeur verdween weer onder de motorkap. Eigenlijk wilden we toen al een andere taxi, maar nadat de auto weer startte verzekerde de chauffeur ons dat het goed ging. Na een paar minuten stonden we echter weer stil. Nu stapten we direct uit. Na overgestapt te zijn in een andere taxi konden we eindelijk onze weg naar het hotel vervolgen. Daar hebben we een heerlijke middag aan het Tanameer gehad. Daphne kwam rond 17.00u aan. Het was toen te laat om voor het donker nog terug te gaan naar Mota, dus besloten we een nachtje in het hotel te blijven slapen. Daphne helemaal blij met een warme douche!
Deze eerste dag hebben we meteen geleerd ons niet druk te maken en te accepteren hoe het gaat. Alle mensen zijn even hulpvaardig als relaxed en maken zich zeker niet druk over tijd.
De volgende ochtend vertrekken we naar Mota. Een rit van ongeveer 3u over een onverharde weg. De omgeving is erg mooi en we kijken onze ogen uit als we door de verschillende dorpjes rijden. Zoveel mensen op straat. De mannen voornamelijk met het vee en de vrouwen dragen zware kruiken met water en ook de kinderen worden achter op de rug gedragen.
Aangekomen in Mota slapen we 2 nachten in het Wubethotel. Een prima hotel voor Ethiopische begrippen. Er is stromend water en het is redelijk schoon. 's Avonds hangen we keurig onze klamboe's op, wat een uur duurt. De bijgeleverde haakjes krijgen we namelijk niet in het plafond gedraaid. Uiteindelijk spannen we een touw tussen de kast en de douchestang en daar hangen onze klamboe's aan. De bedden schuiven we onder de klamboe's en nu kunnen we veilig slapen. Helaas zaten er wel vlooien in het bed komen we de volgende dag achter. Allemaal rode, jeukende plekken op de benen.
Op zaterdag zijn we naar de markt geweest. Een enorme mensenmassa! Koninginnedag is er niets bij. En echt van alles te koop. Groente, fruit, meel, kruiden, doeken, plastic bakken, lege flessen, schoenzolen, eieren, kippen, manden, kleren enz. De grootste attractie zijn wij zelf. Als we stil staan om iets te kopen, staan er zo 50 mensen om ons heen. Een foto waard, die daarna ook door iedereen gezien wil worden.
In het ziekenhuis kijken we ook onze ogen uit. Iedereen is even aardig voor ons en ook al kom je iemand meerdere keren per dag tegen je blijft elkaar uitgebreid groeten. Helaas is er geen stromend water in het ziekenhuis, wat tot gevolg heeft dat eigenlijk alles vies is. Het ergste is nog wel dat alle leidingen en kranen zijn aangelegd, maar dus niet werken. Hier is geld voor nodig.
Als een vrouw komt om te bevallen, komt ze in een jurk die al niet al te schoon is. Dan is het flink zweten tijdens de bevalling en na de bevalling gaat de jurk gewoon weer naar beneden. Waar blijft al het bloed ..... juist ja, in de jurk! Voor de borstvoeding wordt ter hoogte van de tepels gewoon een scheur in de jurk gemaakt. De vrouwen worden na de bevalling niet gewassen en op de afdeling hangt een aparte weeïge lucht. In de tijd dat wij er waren hebben we niet zoveel bevallingen gezien. Gelukkig bleven alle kinderen leven.
Ook hebben we een mooie vorm van creatieve zorg gezien. Er was een mevrouw die te vroeg bevallen was van een kindje van nog geen 2000 gram. Op de andere kamer lag een mevrouw met een borstontsteking. Het kleine kind dronk nog niet goed aan de borst en bij de moeder was er nog geen melk opgang. Het kind van de moeder met de borstontsteking kon prima drinken en had genoeg melk. Oplossing: we wisselen de kinderen. Het kleine kind krijgt zo voeding binnen, kan aansterken en leren drinken en het andere kind kan de borstvoeding bij de "wisselmoeder" opgang brengen. De verloskundige van daar heeft het uitgelegd en de moeders gingen akkoord. We hebben de vrouwen op dezelfde kamer gelegd zodat ze hun eigen kind konden zien. En..... het werkte. Het kleine kind overleefde en ging goed drinken bij zijn eigen moeder. Een mooie creatieve oplossing!
Wij hebben een hele goede tijd gehad in Ethiopie. Het was bijzonder om Daphne aan het werk te zien en te zien hoe ze in haar element is. Ze is helemaal opgenomen in de groep van verloskundigen en artsen. Allemaal kijken ze naar haar om. Wij hopen zeker dat het goede werk wordt voortgezet als Daphne weer naar Nederland komt. Nog een kleine maand en dan zit het avontuur erop.
Lieve Daphne, dank je wel voor de gastvrijheid en zet 'm op de laatste maand!
Groeten, Dafne en Rianne
Lieve Daphne, ik heb van de week foto's gezien van de reis van de dames en het blijft indrukwekkend! Hou vol, nog een maand, en wees welkom terug! Liefs Bianca
BeantwoordenVerwijderen