Een gezamenlijk huis

Het enige wat ik niet deel in mijn nieuwe onderkomen is het bed. Ik moest wel even slikken toen ik doorhad dat ik heel weinig privacy zou gaan hebben gedurende mijn tijd in Mille. Het gebouw waarin ik slaap deel ik met Margareth en Jane. Er zijn drie kamers waarvan de eerste het kantoor is waar we administratie doen, maar ook even kunnen relaxen op de bank. Gelukkig zijn hier overal ventilatoren om het redelijk uit te kunnen houden midden op de dag als het goed heet is. De tweede kamer is de plek waar ik slaap, de deur sluit niet zo goed waardoor ik er elke nacht een steen achter moet leggen zodat de deur niet de hele nacht al krakend open en dicht slaat door de wind. Ik heb aan twee kanten van de kamer ramen, helaas zonder gordijnen. Verder heb ik een kleine wastafel en een kast die op instorten staat. Als ik iets uit een la wil pakken moet ik de bovenliggende laden optillen om het eruit te kunnen pakken. Boven mijn bed hangt een klamboe, elke ochtend word ik wakker buiten mijn klamboe en dat heeft mij al heel wat muskietenbeten opgeleverd. Gelukkig ben ik nog redelijk afstotend voor de kleine etters, Jane kan de foto´s van haar opgezette armen en benen voor een goede prijs verkopen aan een uitgever van boeken over ernstige huidafwijkingen. Maar goed mijn kamer geeft dus nul privacy en er ligt altijd een hele berg zand en stof omdat we hier in een woestijn leven.

De derde kamer is de plek waar Jane slaapt en waar de badkamer aan grenst. Margareth slaapt meestal buiten. De badkamer deel ik met Jane en Margareth. Het verbaasd me elke keer weer dat nieuwbouw eruit ziet alsof het al meer dan dertig jaar gebruikt is, de douche hangt scheef en het toilet gaat ook zo zijn eigen gang. Er is alleen koud water maar dat is hier niet zo heel erg, als je een warme douche wilt moet je halverwege de middag gaan want dan is het water in de tank opgewarmd door de zon. Als je aan het eind van de middag gaat loop je het risico levend te verbranden.

Een heel klein nadeel aan onze badkamer. Naast ons toilet hangt niet een rolletje wc-papier maar een kleine tuinslang die het effect heeft van een hogedrukspuit. Toen ik over dit object begon tegen Jane glimlachte die mierzoet. Hoe krijg ik mijn achterwerk droog na die waterval, vroeg ik Jane. Zij stond op en gaf een demonstratie met haar heupen, just shake it! Jane kwam niet meer bij van het lachen.