Een eigen huis

Op het ziekenhuisterrein is een gedeelte met een aantal kleine huizen dicht op elkaar. Hier woont allerlei ziekenhuispersoneel. Van het laboratorium de OK-assistent tot de dokter. En in dit kleine getto wonen wij ook.
Het huisje is groter dan ik had verwacht. Je komt binnen in de woon-, eet- annex slaapkamer. Dit gedeelte is zo'n 18 vierkante meter groot en bevat een bed, een ruime garderobekast en een riante eet-studeertafel en twee stoelen. Dan is er een proviandhoek van een vierkante meter en aansluitend de badkamer en keuken. De badkamer is ongeveer twee vierkante meter en bestaat uit een wasbak die buiten gebruik was, een toilet zonder bril en een douchebak met tot gisteren een koud stromende douche. En dan dus als laatste de keuken, een ruime, aparte keuken van zo'n 9 vierkante meter. Er is een aanrecht met een wasbak met stromend water, een koelkast en een pitje om op te koken. Als er gekookt moet worden dan moet de stekker van de koelkast er even uit want er is een stopcontact voor zowel de koelkast als het kookstel. Daarnaast is er nog een waterfilter. Hierin wordt water gedaan, gefilterd waarna we het kunnen drinken. En als het stromende water op is dan is dat het enige water wat nog rest. Wel zo fijn om altijd gevuld te hebben, merkten we van de week toen we geen stromend water en niks in het filter hadden.
Zowel aan de voor- als aan de achterkant een ruime tuin, die naadloos overgaat in die van de buren.
Het huisje deel ik nu nog een paar dagen met Marianne (NL verloskundige) en als zij over drie dagen naar huis gaat heb ik het helemaal voor mij alleen.
Stiekem ben ik wel een klein beetje blij dat ik niet als eerste in Mota aankwam want de eerste Nederlander kon de douche amper van het toilet onderscheiden omdat het even zwart was. En zo ook de rest van het huis. Maar er is hard gepoetst en geklust en nu is het een blinkend huis.
Tot gisteren was er geen warm water. Een koude douche is echt wel heel erg extreem en daarom was er voor een beetje wasbeurt het nodige gesjouw met bakjes kokend water. Maar eergisteren hebben dr. Frits en onze boodschappenjongen de hele middag aan de boiler gesleuteld en ze hebben het voor elkaar!! Er is warm water. Een geweldige vooruitgang. Helaas was gisteren het warme water op, maar voor vandaag is er goede hoop. Eerst de hele badkamer maar eens schoonmaken en dan hopelijk de eerste warme douche in ons huisje. Het zal wel een beetje rennen worden onder de kleine straal om nat te worden, maar niks kan de pret nog drukken:)

Een eigen huis, een plek onder de Afrikaanse zon en altijd iemand in het getto waar ik een praatje mee maken kan...!